Δε σου παίρνει μόνο ο Χάρος τη ζωή. Αυτό μπορεί να ‘ναι και σωτήριο βρε αδερφέ. Μπορεί όταν έρθει η στιγμή να είναι κι ανακούφιση. Τι γίνεται, όμως, με τις άλλες φορές; Όταν κάποιος σου παίρνει...
τη ζωή σου κι αυτός δεν είναι ο Χάρος;Φαντάσου να ξυπνήσεις μια μέρα να πας στη δουλειά κι επιστρέφοντας να μην ταιριάζουν τα κλειδιά σου στη πόρτα του σπιτιού. Να κάνεις κύκλους γύρω γύρω και να δεις μέσα από τα παράθυρα κάποιους άλλους να ζουν τη ζωή σου. Ένα άλλο ζευγάρι, ένα άλλο παιδί, να κάθονται στο τραπέζι σου να παίζουν να γελάνε, να τους χτυπάς απ’ έξω κι αυτοί να μη σου δίνουν την παραμικρή σημασία.
Φαντάσου να ‘χεις μια εικόνα για τη ζωή σου ρε παιδί μου, και σε μια μέρα να ξυπνάς κι αυτή η ζωή να μην είναι εκεί! Όχι πώς έχει καμιά σημασία που έχει πάει… Αλλά για σένα που δεν έχεις άλλη…
Φαντάσου να κοιτάς τη ζωή σου από απέναντι… Απ’ έξω… Κι αφού το ξέρεις, μια ζωή τρέχεις για να φτιάξεις… μια ζωή… Τι κάνεις όταν εκεί που έχεις στήσει τη ζωή σου, γυρνάς κι αυτή δεν είναι εκεί; Εκεί που ξέρεις πως αν δουλέψεις θα ‘χεις προοπτικές. Εκεί που ξέρεις πώς αν είσαι ικανός, και κάπως γρήγορος, θα πάς μπροστά. Εκεί που ξέρεις πώς αν αγαπήσεις θ’ αγαπηθείς. Αν δώσεις θα πάρεις. Αυτή ήταν η ζωή σου.
Φαντάσου τώρα όλα αυτά να μην ισχύουν. Σε μια μέρα όλα να υπακούουν σ άλλους νόμους. Δουλεύεις αλλά δεν πληρώνεσαι, αγαπάς αλλά δεν αγαπιέσαι. Δίνεις… και παίρνεις τα αρχίδια σου… Και στην εγκυμοσύνη αλλάζουν όλα ρε αδερφέ, μέρα τη μέρα… αλλά παίρνει εννιά μήνες… Φαντάσου να μείνεις έγκυος το πρωί και κατά το βραδάκι να είσαι 9 μηνών… Κι έπειτα πήγες και γαμήθηκες πρώτα, το ‘φχαριστήθηκες μάλλον….
Τί γίνεται αν δεν έχεις προλάβει να νιώσεις ευχαρίστηση κι αν κανείς δε σου μίλησε για επιπτώσεις κι είσαι τελείως ανυποψίαστος, τί κάνεις άμα σου παίρνουν τη ζωή; Και σου φέρνουνε μιαν άλλη… Αγνώριστη, χωρίς καμιά προοπτική, χωρίς κανένα στόχο. Τότε τί κάνεις; Φέρτε μας ρε πούστηδες τη ζωή μας πίσω….. ΤΩΡΑ!
6 comments:
Λενιώ (επιτρεψάτω μου η ελευθεριότης) καλά τα λες!
Μόνο που - πιθανότατα λόγω δικής μου έλλειψης - δεν κατάλαβα για ποίους λες.
Διακινδυνεύοντας ν' ακουστώ μαλάκας, μπας και μπορείς να το κάνεις λιγάκι πιο λιανά?
Φιλικά (λες και με ξέρεις, χαχα),
Menippos
Μου θυμίζει εκείνη την ταινία με τον Λ.Κωνσταντάρα (Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα νομίζω ότι λέγεται) που ήταν πλούσιος και απερίσκεπτος και έκανε φάρσες και του έκαναν φάρσα ότι πτώχευσε ξαφνικά και ευτυχώς βρήκε την Ξ. Καλογεροπούλου που τον φιλοξένησε και τον βοήθησε να οργανωθεί εκ νέου.
Υποθέτω ότι το πλέον σώφρων είναι αυτό...να οργανωθεί κανείς σε νέες βάσεις και να δει κατά πόσο η απώλεια ήταν αποτέλεσμα κλοπής ή κάτι που νομοτελειακά θα συνέβαινε ως συνέπεια της συμπεριφοράς του/της (νομίζω στην περίπτωσή μας είναι και τα 2, δυστυχώς όμως μάλλον δεν είναι φάρσα). Ας πάρουμε τώρα αυτή που μας δώσανε και ας την κάνουμε όσο πιο όμορφη μπορούμε...για το ποσοστό που οφείλεται σε κλοπή δεν ξέρω τι κάνουμε και αν και πως παίρνεται πίσω.
ωωω ελενη γουη λαβγιου! χαιρομαι που σε βρηκα
TIPOTA DEN EINAI DEDOMENO.AUTO POU SIGOURA KSEROUME EINAI OTI MAS ARESEIS POLU...
Ελένη , αν χρειαστεις τίποτα σχετικά με σχεδιασμό η μετατροπή η εμφάνιση για το μπλογκ σου, η κάποια ερώτηση,....τελος πάντων οτιδήποτε για βοήθεια στο μπλογκ σου, θα χαρώ πολύ να βοηθήσω....(http://www.dr-blogger.com/)
Post a Comment